زمان وداع ما شده است

 مرا ببوس...زمان وداع ما شده است.  

 پرنده از قفس این و ان رها شده است.   

  گریه ی غرق مکن صبور باش و مرا ببین.   

دوباره چشم تو دریا ی ربنا شده است.  

چسباندی مرا به سینه ی پر مهر خویش  

عزیز من!دلم از سینه ام جدا شده است.  

بگو چگونه بمانم در این دیار خراب.  

شبان این گله با گرگ همصدا شده است. 

کدام دست به زخم من و تو مرهم زد؟   

کدام پنجره روی من و تو باز شده است؟  

از این قبیله ملولم سفیر صبح کجاست؟  

شب قبیله ی من خالی از خدا شده است.