آرامش چیست؟

نگاه به گذشته و شکر خدا

نگاه به آینده و اعتماد به خدا

نگاه به اطراف و جستجوی خدا

نگاه به درون و دیدن خدا

لحظه تان سرشار از آرامش

hozure dobare

salam be hameye dustaye golam

haletun chetore? omidvaram ke khub bashino ruzegar bahatun sazegar bashe

modati azatun dur budam ke hala bade yealame etefaghaye khubo badike vasam oftad baz be

jametun bargashtam

khoshhalam ke hamatuno mibinam


برکت چشمه عشق

 

در سکوت نامتناهی شب قدم در کوچه ی دلم گذاشتم

نور برکه ی عشق در انتهای دالان دلم سو سو میزد

با گام هایی استوار به برکت چشمه ی عشق از اعماق دلم از او خواستم تا باشد

خواستم تا نوازش بی انتهایش را گرما بخش وجودم سازد

و حال با دلی روشن و سرشار از نور

در بی انتهای اقیانوس هستی در بیکرانه های وجودش پرواز میکنم

وجودم از گرمایی لذت بخش مالامال است

بال هایم را به وسعت او گشودم و هنوز دلم سرشار است..........

چنان یاد از تو دارم

                    که گویی در دنیایت رهایم

                                         چنان مجذوب آغوش تو بودم

                                                               که انگار از روز اول عشق

                                          در آغوش تو خوابم

                    چگونه جان به اسم من تو دادی 

که خود را جدا از تو نبینم

                   چگونه این عشق را پایداریست

                                          که من طاقت دوریت هیچ ندارم

                                                                                  ..............

من در آغوش شب ، در کنار تاريکي ها زيسته ام و هستيم را در نبض ستاره نفس کشيده ام و بودنم را با تو معنا کرده ام .

گام هاي سنگين شب بر قلب تنهايم ردپايي از تاريکي بر جاي گذاشته و بر وجودم توشه اي از خاموشي هديه کرده است و مرا در خويشتنم با تو رها کرده است .

من در ديار شقايق ها ، عاشق عاشق بودن شده ام و جامي از شقايق مي سازم که در آن جرعه جرعه روح عشقت را بنوشم و جامه اي به رنگ دوست داشتنت به تن پاييزي ام مي پوشانم .

من در ديار ستاره ، به دنبال ستاره ات سرگرداني هستم تا به ابد ، مي خواهم بال به بال نسيم ، دوست داشتنت را نوازش کنم ، مي خواهم خداي بودنت را سجده کنم و براي لحظه لحظه نبودنت آرام آرام هستي تهي را از تو وداع گويم.

آري نازنينم خواستن و دوست داشتن جرم اين قلب تنها نيست اما تقدير اين نوشته ي منحوس آسماني ،مرا اگر به جرم دوست داشتنت به دار جدايي محکوم کرد بدان که :

تا زماني که ستاره نفس مي کشد ، تا زماني که شقايق ريشه ي عشق دارد ، تا زماني که سحر طلوع خورشيد دوست داشتن را نويد مي دهد دوستت خواهم داشت وتا به ابد به يادت مي مانم حتي زماني که نه تو را دارم و نه خويشتنم را.......

دوباره تو

دوباره من

دوباره ما

نفس نفس نگاه

نفس نفس دلتنگی

در آغوش آرامش

و چشمهای بیقرار

پر از صدای قلبهایمان

و تلاطم دلهایمان

و انتظار

که لبهایمان با بوسه ای

و دستانمان با نوازشی

پایان دهند این بیتابی را

که پایانی نیست بر این بیقراری

آه که چشمانت چه بیتابم میکنند

وای که لبهایت چه مشتاقم میکنند

وترنم زمزمه هایت و نجواهای عاشقانه ت

که تمنایم را بی حد می کند

و لحظه ی وصال که شیرینی اش

همه عشق است و همه عشق

که هر بار آمدنت رویایی ست

و هر بار بوییدن و بوسیدنت داستانی ست

و هر لحظه آغوشت

نهایت آرامش است

و می دانی که همیشه بیتاب و بیقرار

هر لحظه عاشق تر از قبل

هر ثانیه دلتنگ تر

و عشقی که هر لحظه بیشتر میشود

و من که همیشه با همه ی عشقم منتظرت می مانم

دوستت دارم با همه وجودم..............

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم       از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

چنان در قید مهرت پای بندم
که گویی آهوی سر در کمندم

گهی بر درد بی درمان بگریم
گهي بر حال بـي سامان بخنـدم

نه مجنونم که دل بردارم از دوست
مده گر عاقلی بیهوده پندم

گر آوازم دهی من خفته در گور
برآساید روان دردمندم

سری دارم فدای خاک پایت
گر آسایش رسانی ور گزندم

وگر در رنج سعدی راحت توست
من این بیداد بر خود می پسندم

 


 

يك روز بلند آفتابي
                       در آبي بي كران دريا
                                                امواج ترا به من رساندند
                                                                                 امواج ترانه بار تنها
چشمان تو رنگ آب بودند
                              آندم كه ترا در آب ديدم
                                                  در غربت آن جهان بي شكل
                                                                          گوئي كه ترا به خواب ديدم
از تو تا من سكوت و حيرت
                           از من تا تو نگاه و ترديد
                                                 ما را مي خواند مرغي از دور
                                                                        مي خواند بباغ سبز خورشيد
در ما تب تند بوسه مي سوخت
                                 ما تشنة خون شور بوديم
                                                      در زورق آب هاي لرزان
                                                                             بازيچة عطر و نور بوديم
مي زد, مي زد, درون دريا
                              از دلهرة فرو كشيدن
                                                    امواج, امواج ناشكيبا
                                                                            در طغيان بهم رسيدن
دستانت را دراز كردي
                       چون جريان هاي بي سرانجام
                                                  لب هايت با سلام بوسه
                                                                          ويران گشتند روي لب هام
يك لحظه تمام آسمان را
                      در هاله ئي از بلور ديدم
                                                 خود را و ترا و زندگي را
                                                                             در دايره هاي نور ديدم
گوني كه نسيم داغ دوزخ
                          پيچيد ميان گيسوانم
                                           چون قطره ئي از طلاي سوزان
                                                                      عشق تو چكيد بر لبانم                               آنگاه ز دوردست دريا
                         امواج بسوي ما خزيدند
                                             بي آنكه مرا بخويش آرند
                                                                             آرام ترا فرو كشيدند
پنداشتم آن زمان كه عطري
                              باز از گل خواب ها تراويد
                                             يا دست خيال من تنت را
                                                                            از مرمر آب ها تراشيد
پنداشتم آن زمان كه رازيست
                                در زاري و هايهاي دريا
                                            شايد كه مرا بخويش مي خواند
                                                                            در غربت خود, خداي دريا

دلم تنگ است

دلم برای کسی تنگ است

که آفتاب صداقت را به میهمانی گلهای باغ می آورد

 و گیسوان بلندش را به باد می داد

 و دست های سپیدش را به آب می بخشید

و شعر های خوشی چون پرنده ها می خواند

 

گر باران بودم انقدر می باریدم تا غبار غم را از دلت پاک کنم

اگر اشک بودم مثل باران بهاری به پایت می گریستم

اگر گل بودم شاخه ای از وجودم را تقدیم وجود عزیزت میکردم

 اگر عشق بودم آهنگ دوست داشتن را برایت مینواختم

ولی افسوس که نه بارانم نه اشک نه گل و نه عشق

اما هر چه هستم دوستت دارم......

 

سیب سرخی به من بخشید و رفت ....

                                             سافه ی سبز دلم رو چید و رفت ...

                                                                                   عاشقی های منو باور نکرد

                                          عاقبت بر عشق من خندید و رفت ...

اشک در چشمان سرخم حلقه زد

                                          بی مرووت گریه ام رو دید و رفت ....

                                                                              چش ازم بکندو دل از من بچید

                                           حال بیمار مرا فهمید و رفت ...

 با غم عشقش مدارا می کنم

                                          گرچه بر زخمم نمک پاشید و رفت...

                                                                                             ...................

به تقاص چه گناهی بايد اينجوری بسوزم                   
واسه ی يه اشتباهی چه اومد به حال و روزم
مگه من چه كرده بودم كه چنين شكسته قلبم
اه از اين خيال چشمات كه منو گرفته از من
رسم اين دوره زمونه شده عاشق كشی ما
بيچاره عاشق خسته كه شده تارك دنيا
حالا باز حرفای مردم ميشينه توی خيالم
كی ميشه دل بسوزونی تو برای حال زارم
هميشه تو رو تو خوابها توی رويا ها می بينم
برای يه لحظه ی ناب تو ی آغوشت می شينم
ولی اين فقط يه خوابه منم و يه دل خسته
به خدا كه چشم به راتم پشت اين درای بسته

تولد

سلام به همه دوستان گلم

۲۰ دی تولدمه خوشحال میشم همتونو ببینم

                                       **********************************

بعد از عمری یافته ام زندگی را ، عشق را ، بودن را

دستانم خالیست ولی قلبم پر از عشق توست

چشمانم گرسنه ی لطف توست

ببخش اگر کمم و اگر ناتوانم

عشق را با تو آموختم و با تو میخواهم

در فکر خود پرسه میزنم جز تو نامی نیست

در قلب خود می گردم جز تو نامی برش نیست

دستانم فقط جایگاه دستان توست

چشمانم فقط به دنبال چشمان توست

زندگی را فقط برای تو میخواهم ای بهترینم

و بودن فقط با تو معنا می یابد ای زیباترینم

و چه زیباست روز تولد

روز تولد عشق

                                                         *******************************

اینم از کیک تولدم

 

 امروز از پشت شیشه قلبم

 باغچه شبنم زده کنار حیاط را نگاه می کردم

گنجشکها شکوفایی یاسها را جشن گرفته بودند

و زیرکانه به اندیشه های ترد ومرطوب شبنم نوک می زدند

به راستی که چه یاسهای زیبایی هستند!

یاسهای سپیدی که درروز تولد من

 از بطن غنچه های شاداب متولد شده اند ...

عشق من

 این یاسهای سپید را قبل از به تماشا نشستن خزان به تو تقدیم می کنم

زندگیت به شادابی وسپیدی گلهای یاس باد

برای تو هستی من

برای تویی که تنهایی هایم پر از یاد توست

برای تویی که احساسم از آن وجود نازنین توست

برای تویی که چشمانم همیشه به راه تو دوخته است

برای تویی که مرا مجذوب قلب ناز واحساس پاک خود کردی

برای تویی که وجودم را محو وجود نازنین خود کردی

برای تویی که هر لحظه دوری ات برایم مثل یک قرن است

برای تویی که قلبت پاک است

برای تویی که عشقت معنای بودنم است

برای تویی که غمهایت معنای سوختنم است

برای تویی که آرزوهایت آرزویم است

ای تنها بهانه برای زنده بودنم ، نفس کشیدنم دوستت دارم .... ای امید و آرزوی من ، دنیای من دوستت دارم.................. ای تو به زیبایی یک گل سرخ ، به پاکی یک چشمه زلال ، به لطافت باران بهار دوستت دارم........... ای تو فصل بهارم ، همیشه یارم ، همدم این دل پاره پاره ام دوستت دارم....... ای تو آرامش وجودم ، همه بود و نبودم ، هستی و تار و پودم دوستت دارم..... ......... .....ای تو طلوع زندگی ام ، ناجی لب تشنگی ام دوستت دارم............ ای تو عشق زندگی ام ، همیشگی ام ، ماندنی ام دوستت دارم.... دوستت دارم و خواهم داشت ای که تو لایق این دوست داشتنی .............. عاشقت می مانم و خواهم ماند ای که تو لیلی این دل دیوانه ای........... به خاطرت جانم را ، زندگی ام را ، فدایت می کنم ، نثارت میکنم .............. دوستت دارم که چشمهایم را قربانی نگاهت میکنم .... اگر می گویم که دوستت دارم از ته دلم می گویم ، از تمام وجودم می گویم! باور کنی ، باور نکنی یک کلام! دوستت دارم............ به خدا خیلی دوستت دارم

 

 

 مث اون موج صبوري که وفا داره به دريا
تو مهي مثل حقيقت،مهربوني مث دريا


تو مث اون گل سرخي که گذاشتم لاي دفتر
مث اون حرفي که ناگفته مي مونه دم آخر

تو مث بارون عشقي روي تنهايي شاعر
تو همون آبي که رسمه بريزن پشت مسافر

تو مث يه سر پناهي واسه عابر غريبه
مث چشماي قشنگي که تو حسرت يه سيبه


مث قصه هاي زيبا پري از خواباي رنگي
حيفه که پيشم نمونن چشاي به اين قشنگي

پر نازي مث ليلي پر شعري مث نيما
ديدن تو رنگ مهره رفتن تو رنگ يلدا

بيا مث اون کسي شو که يه شب قصد سفر کرد
ديد يارش داره مي ميره موندش و صرف نظر کرد

عاشقانه برای تو

روزکه می رود تا خورشید را در گهواره شب بگذارد؛ رایحه شببوی یاد ؛شبانه ام را می گیرد و...کویری سوزان لبانم را ،سخت هوای بوسه های عاشقانه رش زده  می نشاند.

 

این می شود که دلم غنج می زند برای دیدار و می شوم یار و... می شوم تو!

 

می شوم تو و می شوم "خلاصه خوبیها ".......می شوی قطره های بارانی که روحم را راهی می کنی تا بهار و وام از بارش بی وقفه تو می گیرم و می شوم خنکای آ بی آرامش و برتنت شبنم می زنم...

 

بیگاه صبحی صادق از شانه هایت سر می زند و .....جانم در هوای خواستنت پر می زند... همه ام می شود بوسه هایی که عطر شانه های تو را می گیرند و در آسمان همیشگی عشق تو کبوترانی درخود اسیرند........ اصلا همه ام لبریز همین بیگاه می شود ؛ مثل همان ناگاهی که نمی دانی چه ات شده است ،....... تنها می دانی  که... عاشق شده ای

 

 

                                   

 

به پایت سـرنهادم تا سـروسـامان من باشـی

                             به راهت جان فدا کردم مگرجانان من باشی

به سـوزمن نمیسـازی که با من همنواگردی

                             زدردم نیســتی آگـــاه تا درمان من باشــــی

بـــه دریـای محبت پانهــادم بــرسـرهســتی

                             بـدین سـوداکه دریای من وطوفان من باشـی

مرا شـد طاق ابروی تو محراب دعا، زآنرو

                             که همچون اشک، بالای صفوژگان من باشی

ترا آلـوده دامـن دیگــران خواهندومن خواهم

                            چوشبنم پاک وچون گل تازه دردامان من باشی

شـد ازشیرین وتلـخ زندگی عشقت مراحــاصل

                            نشــد از شـوربختـی گـوهــرغلطان مـن باشـی

دراین وادی که با من سایه ی من سر،گران دارد

                           چه ســازم تا دلیــل روح سـرگـردان من باشـی؟

 

 

دلتنگ شما

سلام

سلام به همه دوستان گلم امیدوارم حال همتون خوب باشه

ببخشید من دیر بهتون سر میزنم متاسفانه شدیدا درگیرم و نمیرسم

دلم واسه همتون تنگ شده دوستون دارم فرصتی پیش بیاد حتما بهتون سر میزنم  

 

تو در چشم من همچو موجی

                    خروشنده و سرکش و مست

                                که هر لحظه ات میکشاند به سویی

             نسیم هزار آرزوی فریبا

تو موجی

                تو موجی و دریای حسرت مکانت

                                          پریشان رنگین افقهای فردا

                             نگاه مه آلودی دیدگانت

تو دایم به خود در ستیزی

                         تو هرگز نداری سکونی

                                           تو دایم ز خود می گریزی

                      تو آن ابر آشفته نیلگونی

چه میشد خدایا .....

                       چه میشد اگر ساحلی دور بودم ؟

                                 شبی با دو بازوی بگشوده ی خود

تو را می ربودم .....

                                   تو را می ربودم