شعرهای قشنگ من....)من نگفتما)

 

 از نامت شراره های عطش زبانه میکشد.وقتی

بیایی  بر هفت سین سفره مان نام

تو را اضافه خواهم کرد.

فرشته ای را در قطعه سنگ مرمری دیدم و انقدر

 ان سنگ را تراشیدم تا او را

ازاد کردم.

ان چنان زی که گر از حادثه بر باد روی

حسن نامت نگذارد که تو از یاد روی

 من صدای نفس باغچه را میشنوم و صدای

ظلمت را وقتی برگی میریزد.

 من در این تاریکی فکر یک بره ی روشن هستم

که بیاید علف  خستگی ام را

بچرد

 هر کجا هستم باشم.اسمان مال من است.پنجره

 فکر هوا عشق زمین مال من است.

 

مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود

 ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی است.

خوش به حال لک لک ها که مرگشون گاف نداره.

خوش به حال لک لک ها که عشقشون قاف نداره

خوش به حال لک لک ها که خوابشون واو نداره

با بالها ی سپیدشون تو اسمون پر میزنن

رها و شاد بی دغدغه به هر کجا سر میزنن

شاد وخوشن تو ی هوا از عشق پر پر میزنن

  شاعرش مرحوم حسین پناهی بازیگری که من خیلی دوستش داشتم.